Χωριό θεωρείται αυτοτελής αγροτικός οικισμός με παραδοσιακή ή σύγχρονη συγκέντρωση, τουλάχιστον 10 κανονικών κατοικιών μόνιμης και ανεξάρτητης κατασκευής ενός τουλάχιστον χωριστού δωματίου με προορισμό τη στέγαση νοικοκυριού, η μίας αντίστοιχης συλλογικής κατοικίας, πληθυσμού 50 μέχρι 1.999 κατοίκων, και με απόσταση κτισμάτων παραδοσιακού οικισμού, μέχρι 200 μ. ή 1000 μ. με εγκεκριμένο σχέδιο πόλης, και του οποίου η οικονομική αυτοτέλεια συντηρείται με τον Πρωτογενή τομέα της οικονομίας δηλ. γεωργία, κτηνοτροφία, και αλιεία ή και, συμπληρωματικά, με τον τουρισμό.

Ο ορισμός αυτός είναι σύνθεση των εμπλεκόμενων όρων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας^[1] από το 2001, ώστε να προσεγγίσει εννοιολογικά την παραδοσιακή έννοια του χωριού, που έπαψε να υπάρχει