Ο Χ. Σακελλαρίου συνδέει την απεργία ως μορφή εργατικής εξέγερσης με τον αντιστασιακό αγώνα κατά των Γερμανών, τόσο μέσα από τις περιγραφές των προσώπων για τις δύσκολες εργασιακές συνθήκες, την πείνα και τις κακουχίες που βιώνουν λόγω της εργασίας τους στο επιταγμένο από τους Γερμανούς εργοστάσιο, όσο και από την τελική έκβαση της απεργίας, στην οποία ο μοναδικός απεργοσπάστης εκτελείται ως προδότης, ενώ οι απεργοί πηγαίνουν στο βουνό αντάρτες.