Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητές τους Νικηφόρο Λύτρα, Κωνσταντίνο Βολανάκη και Γεώργιο Ροϊλό. Ασχολήθηκε κυρίως με την τοπιογραφία, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στα θαλασσινά τοπία, τα οποία απέδιδε συνδυάζοντας την ακαδημαϊκή τεχνοτροπία με αυτήν του ιμπρεσιονιστικού υπαιθρισμού. Πήρε μέρος ώς έφεδρος στους Βαλκανικούς Πολέμους, κατά την διάρκεια των οποίων φιλοτέχνησε πάνω από διακόσια σχέδια από πεδία μαχών. Έλαβε μέρος σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και τιμήθηκε με το χάλκινο μετάλλιο της Διεθνούς Έκθεσης Μασσαλίας (1906) και με βραβεία της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου (1927) και της Ακαδημίας Αθηνών (1927). Στο Παλαιό Φάληρο, σε σπίτι επί των οδών Ναϊάδων και Αγίου Αλεξάνδρου, έζησε κατά το διάστημα 1930-1957.

(Παλαιό Φάληρο : Όψεις της ιστορίας της πόλης και του δήμου, σ. 117)