Ο Ιωάννης Ζερβός (1874 ή 1875–1943 ή 1944) ήταν Έλληνας λόγιος, λογοτέχνης και λεξικογράφος.

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα και καταγόταν από την οικογένεια Ζερβού από την Κεφαλονιά. Αδερφός του ήταν ο μαθηματικός Παναγιώτης Ζερβός. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου αναγορεύθηκε διδάκτωρ. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι αλλά και σε άλλες πόλεις της Ευρώπης όπου σπούδασε φιλολογία, κοινωνιολογία και φιλοσοφία εκτός από νομική. Όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του μετακόμισε στην Αλεξάνδρεια όπου έζησε μέχρι το 1905 και εργάστηκε ως δικηγόρος. Από το 1899 είχε αρχίσει να δημοσιεύει κείμενα, δοκίμια και ποιήματα. Από το 1905 μετακόμισε στην Αθήνα όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Εκεί ασχολούνταν αποκλειστικά με τη λογοτεχνία και τη φιλολογία, ενώ υπήρξε συνεργάτης του εκδότη Γεωργίου Φέξη. Στη γερμανική κατοχή της Ελλάδας συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση δημοσιεύοντας κείμενα και προκηρύξεις στον παράνομα εκδιδόμενο τύπο της Ελλάδας. Πέθανε στην Αθήνα.^[1][2]