Το έργο, το οποίο βασίζεται, σύμφωνα με τον συγγραφέα, στις δύο κωμωδίες του Alfred Jarry (Ο Υμπύ βασιλιάς και Ο Αλυσοδεμένος Υμπύ), παρουσιάζει τον ανταγωνισμό της Ρωσίας και της Πρωσίας σχετικά με τα προνόμια στις συναλλαγές τους με την Πολωνία, τις επεμβάσεις τους στα εσωτερικά της και, ανάλογα με τα συμφέροντά τους, την προσφορά προστασίας ή την κήρυξη πολέμου, ενώ εμφανίζεται επίσης και το ζήτημα της εξέγερσης των ιθαγενών στην καταπίεση των αποικιοκρατών.

Το έπος του βασιλιά Υμπύ χωρίζεται σε δύο μέρη και έναν πρόλογο. Στο κάθε μέρος (που αποτελείται από επεισόδια) εμφανίζονται περίπου 30 πρόσωπα, ενώ το θεατρικό χαρακτηρίζεται από καλής ποιότητας λόγο, αβίαστη σάτιρα, πετυχημένους συμβολισμούς και εναλλασσόμενες εικόνες. Παρόλο, όμως, που το πρώτο μέρος του έργου διακρίνεται από αυθορμητισμό, το δεύτερο εστιάζει στο κολάζ ετερόκλητων σκηνών, οι οποίες απομακρύνονται από την κεντρική του γραμμή.

Στο έργο εμφανίζονται ποικίλες αναφορές σε παγκόσμια ιστορικά γεγονότα, όπως η αποικιοκρατία της Αλγερίας από την Γαλλία και ο πόλεμος της ανεξαρτησίας της, οι αναταραχές στο Κονγκό (Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό) στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές του 1960 και η δολοφονία του Πατρίς Λουμούμπα (Patrice Émery Lumumba), αλλά και ο πόλεμος στο Βιετνάμ.