Ο Ν. Καζαντζάκης στο συγκεκριμένο έργο αναδεικνύει τον Ιω. Καποδίστρια ως μία ανώτερη προσωπικότητα, παρουσιάζοντας τον ως έναν ηγέτη που επιλέγει να θυσιάσει την ζωή του για το καλό του λαού, ο οποίος όμως απομυθοποιεί με τα λεγόμενά του την Επανάσταση και την Μεγάλη Ιδέα - δηλώνει πως έχει σιχαθεί τους Έλληνες, τα πάθη και τις αδυναμίες τους -. Τελικά θυσιάζεται για την χώρα του, σε μια τελετουργική ανθρωποθυσία ασυμβίβαστη με τις αξίες του ορθολογισμού που ο ίδιος διατείνεται ότι επιθυμεί να υπηρετήσει.

Ταυτόχρονα, ο ήρωας του Ν. Καζαντζάκη αποτυπώνει τους στόχους του ίδιου του συγγραφέα, δηλαδή την ισότητα, την επιβολή της τάξης και της δικαιοσύνης υπό μία ισχυρή κυβέρνηση με αρμονική συνεργασία όλων των κομμάτων.