Η Βασίλισσα προσπαθώντας να υποβαθμίσει την κοινωνική αναταραχή παρουσιάζει ως μέγιστο πρόβλημα για την απόκτηση της ελευθερίας τις προσωπικές νευρώσεις του κάθε ατόμου, ενώ παρομοιάζει τον ψυχαναλυτή με την μητέρα αλλά και την βασίλισσα του λαού, παροτρύνοντας το πλήθος να εγκαταλείψει την εξέγερση, να ενδώσει στις δικές της επιθυμίες και με αυτό τον τρόπο να φτάσει στην ωριμότητα.