Ο Μίλτος, στην αρχή του έργου εμφανίζεται ρεαλιστής, συμφεροντολόγος, εγωιστής και πεζός. Μόνο στο τέλος του έργου, συνειδητοποιώντας ότι η πράξη του οδήγησε στον θάνατο του αδερφού του φαίνεται να κατανοεί την δύναμη της αγάπης και της ελευθερίας, αποφασίζοντας, έτσι, να συνεχίσει το έργο του Χάρη εναντίον της καταπίεσης των χωρικών.