Tο έργο με αφορμή το ιστορικό γεγονός της δολοφονίας του Ιω. Καποδίστρια, στοχεύει να παρουσιάσει τον ίδιο ως τον διάδοχο της Επανάστασης και τον εκφραστή του πνεύματος του μετεπαναστατικού Κράτους, αλλά και να καταδείξει την αυστηρή ανάγκη του για οργάνωση, έννομη τάξη και πειθαρχία.

Στο κέντρο του έργου βρίσκεται η σύγκρουση της ανάγκης του ανθρώπου προς την απεριόριστη ελευθερία, αλλά και της ταυτόχρονης ροπής του προς την οργάνωση μέσα από θεσμούς και νόμους.

Το έργο διακρίνεται από άκρα οικονομία και λιτότητα και λαμβάνει χώρα σε έναν υπαίθριο δημόσιο χώρο, παρουσιάζοντας σχόλια από τον Χορό, ο οποίος εκπροσωπεί το πνεύμα της πανανθρώπινης συνείδησης.